محیط به سیاقی بنیادین بر نوآوری تاثیر می‌گذارد؛ دامنه ابتکاراتِ متجلی در شهر می‌تواند از مرزهای شهر، سازمان و حکمروایی عبور کرده، اهدافی تعاملی منجر به اشتراک‌گذاری داده‌ها، اطلاعات و دانش را به همراه داشته باشد؛ فعالیت‌های مربوط به تعامل می‌تواند به هم‌افزایی، ارتباط یا ادغام ترکیبات مختلف نیز منجر شود.
«شهر خلاق» با علم به میزان پیچیدگی ابتکارات شهر که در آن بازیگران بیشتری حضور دارند به نیازمندی‌های متبادر بر سطح بالاتری از راهکارهای تعاملی می‌پردازد؛ نوآوریِ شهر مستلزم توانایی درک سطح و ماهیت پیچیدگی این ارتباط‌ها و شبکه‌سازی‌ها است.